Mam następujący problem – mieszkam od niedawna w Łodzi w dzielnicy Radogoszcz. Nie jestem do końca pewny, jakiego rodzaju jest ten wyraz – czy mówić/pisać na/w Radogoszczu czy Radogoszczy? Uprzejmie proszę o odpowiedź.
Łukasz Duraj

Zwracamy się z uprzejmą prośbą o wyjaśnienie, czy palestyńską nazwę Ramallah należy odmieniać (i jak), czy nie odmieniać. Część dziennikarzy wymawia tę nazwę zgodnie z zapisem (Ramallah) i nie odmienia jej (np. w Ramallah), inni traktują ją jak nazwę rodzaju żeńskiego (wymawiają Ramalla – w języku arabskim [h] jest prawie niesłyszalne) i odmieniają: w Ramalli, przed Ramallą itp.
Z poważaniem

Moje pytanie: jak odmienić w dopełniaczu nazwisko Raskolnikow – Raskolnikowa czy Raskolnikowowa? Moim zdaniem ta druga wersja jest mocno udziwniona.

Szanowni Państwo,
piszę, ponieważ chciałam zapytać o formę redaktor naczelna. Czytałam Państwa porady à propos tej formy, ale ciągle mam wątpliwości. Jeśli akceptujemy taką formę, jak ją odmieniać (redaktora naczelnej, redaktorzy naczelne etc.? )? Czy warto łączyć rzeczownik i przymiotnik, skoro nie zgadzają się pod względem rodzaju? Poza tym, często w gazetach, w których używa się formy redaktor naczelna, widzę formy żeńskie typu: ministra, żołnierka, psycholożka lub odwrotnie – sekretarz.

Dzień dobry, nurtuje mnie jedno zagadnienie. Jak należy wymawiać skrótowiec (druk) RMUA? Spotkałem się z wymową ERmua.
Pozdrawiam

Interesuje mnie, jakiego rodzaju jest słowo rozstrzeń. Należy ono do terminologii medycznej (np. rozstrzeń komory serca, rozstrzenie / rozstrzenia oskrzeli). Poza tym chciałbym wiedzieć, jak brzmi dopełniacz słów kończących się na -cyt (np. limfocyt – powinno być limfocytu czy limfocyta?).
Z góry dziękuję za odpowiedź,
Konrad Zawadka

Proszę o odpowiedź na trzy nurtujące mnie pytania:
1) W książkach J. Chmielewskiej często spotykam się ze zwrotem typu: mleko mi wyszło. Czy jest to forma spotykana tylko w języku potocznym, czy można jej używać także np. w wypracowaniach itp.?
2) Mój kolega w klasie ma bardzo rzadko według mnie spotykane imię – Iwo. Jakie jest pochodzenie tego imienia, czy żeńskie imię Iwona pochodzi od Iwa i czy to imię się odmienia, a jeśli tak, to jak?
3) I jeszcze jedno pytanie związane z moim nazwiskiem – Snusz. Często przy wypisywaniu różnego rodzaju dyplomów nauczyciele nie wiedzieli, która forma byłaby lepsza – dla Zbigniewa Snusz czy też dla Zbigniewa Snusza?
Z góry dziękuje za odpowiedź i pozdrawiam.

W SJP prof. Doroszewskiego widnieje hasło rudera jako plurale tantum, rzeczownik dawniej oznaczający gruzy. Jaka jest pełna odmiana tego wyrazu? Mam przede wszystkim wątpliwości co do dopełniacza, mianowicie czy powinien brzmieć on „(tych) ruder” czy „(tych) ruderów”; udało mi się znaleźć w „Wacława dziejach” Stefana Garczyńskiego fragment sugerujący drugi wariant („Prócz strachów, zwykłych samotności dzieci, / Pająka, dawnych ruderów strażnika, / Sowa czasami w gmach ten nocą wleci, / I słychać smutne krzyczenie puszczyka”), ale nie wiem, czy wyczerpuje to temat.

Witam serdecznie,
słowo runy według internetowego słownika oraz książkowego USJP nie posiada liczby mnogiej. Jak wobec tego można nazwać pojedynczą „literę” używaną w alfabecie runicznym? W archiwum jest jedno pytanie dotyczące tego słowa, ale zostało zadane w innym kontekście i nie odpowiada na moją wątpliwość.
Pozdrawiam,
Jarek Hirny

Dzień dobry.
Moje pytanie dotyczy zasadności odmieniania słowa dafnia w dopełniaczu l.mn. jako dafni, czyli bez podwójnego i na końcu (wbrew zasadzie, że rzeczowniki rodzaju żeńskiego zakończone na -ia tworzą D. l. mn. na -ii, o ile mają pochodzenie obce). Tak na przykład odmieniamy podobnie brzmiące terminy biologiczne: huernii, urolagnii, beckmannii itp. Zaś dafnia w istocie pochodzi z n.-łac.
Dziękuję.